Wśród przesłanek eliminujących spółki z możliwości korzystania z estońskiego CIT znajduje się uzyskiwanie więcej niż 50% przychodów ze sprzedaży prawa autorskich. Oznacza to, że jeżeli spółka będzie uzyskiwać więcej niż 50% przychodów w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, to nie ma ona prawa do zastosowania ryczałtu od dochodów spółek.
Sprzedaż oprogramowania a estoński CIT.
W związku z takim brzmieniem przepisu z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego wystąpiła spółka, przedstawiając następujący stan faktyczny: działalność Spółki polega na kupowaniu i dalszej sprzedaży produktów w postaci oprogramowania, które są udostępniane lub świadczone bezpośrednio przez ich producenta na rzecz klienta. Spółka nie jest producentem sprzedawanych produktów. Spółka oferuje subskrypcję na używanie Produktu przez czas określony, subskrypcję usługi online tj. prawo do używania usługi online przez czas określony, subskrypcję konsumpcyjną, przez którą rozumie się zbiorcze określenie na usługi online oraz subskrypcję na czas określony usługi online. Spółka sprzedaje oprogramowanie do klientów — czyli użytkowników końcowych oprogramowania. Najpierw nabywa ona subskrypcję na używanie oprogramowania i następnie sprzedaje klientom (użytkownikom końcowym) jako Odsprzedawca. Spółka nie posiada i nigdy nie będzie posiadała (nie nabędzie) od praw autorskich majątkowych do przedmiotowego oprogramowania. Spółka będzie jedynie dystrybutorem subskrypcji na używanie (dostęp do) oprogramowania (Produktu), którą to subskrypcję nabywać będzie od innej spółki będącej oficjalnym dystrybutorem subskrypcji w Polsce i dalej sprzedawać do klienta końcowego.
Czy subskrypcja to prawa autorskie?
W związku z takim stanem faktycznym spółka zadała pytanie — czy przychody z tytułu sprzedaży opisanym wyżej subskrypcji będą stanowiły przychody z praw autorskich, w tym z tytułu zbycia tych praw, o których mowa w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy CIT.
W ocenie spółki uzyskiwane przez nią przychody nie będą stanowiły przychodów ze sprzedaży praw autorskich, bowiem spółka nie nigdy nie była i nie będzie właścicielem prawa autorskich do sprzedawanego oprogramowania. Spółka stała na stanowisku, że jej prawem jest jedynie dalsza sprzedaż subskrypcji na korzystanie (używanie) z oprogramowania do użytkowników końcowych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie nabywa praw autorskich do oprogramowania, a tym samym nie uzyskuje przychodów z praw autorskich rozumianych jako przychody ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do utworu, jakim jest oprogramowanie komputerowe. Powoduje to, że w przypadku podatnika nie są spełnione przesłanki do wykluczenia go z możliwości stosowania estońskiego CIT.
Czy spółka mogła zastosować estoński CIT?
Uzasadniając swoje stanowisko, spółka zaprezentowała również część uzasadnienia, do wprowadzenia regulacji dotyczących estońskiego CIT. Z uzasadnienia projektu ustawy wynika, że celem wprowadzenia tego warunku było ograniczenie możliwości korzystania z opodatkowania ryczałtem przez podmioty nieprowadzące aktywnej działalności gospodarczej, nakierowane na czerpanie przychodów głównie z pasywnych źródeł przychodów. Tymczasem sprzedając subskrypcję na oprogramowanie spółka aktywnie prowadzi działalność gospodarczą w ramach której ani nie nabywa praw autorskich do oprogramowania ani też takich praw autorskich nie sprzedaje. Spółka sprzedaje jedynie licencję użytkownika końcowego, a w takim przypadku nie dochodzi do udzielenia prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych w stosunku do programu komputerowego w rozumieniu przepisu art. 75 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 a jedynie do udzielenia prawa do używania określonego egzemplarza utworu. W szczególności, w przypadku licencji użytkownika końcowego, użytkownik ten nie uzyskuje praw do czerpania korzyści z autorskich praw majątkowych na zasadach przewidzianych w art. 74 ust. 4 ustawy o prawach autorskich. Dodatkowo sprzedaż subskrypcji użytkownika końcowego nie obejmuje takich pól eksploatacji, jak choćby prawo do: modyfikowania, kopiowania, powielania, trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu.
Wszystkie przedstawione argumenty powodują, zdaniem spółki, że ma ona uprawnienie do korzystania z opodatkowania estońskim CIT, ponieważ jej przychody nie pochodzą ze sprzedaży praw autorskich.
Stanowisko KISu
Z tak opisanym stanowiskiem podatnika zgodził się Dyrektor KIS, uznając stanowisko za prawidłowe. Prezentowana sprawa pokazuje, że nie wszystkie spółki działające w szeroko pojętej branży IT już na starcie należałoby całkowicie wyeliminować z możliwości stosowania estońskiego CIT. Niewątpliwie należy jednak niezwykle dokładnie i szczegółowo przeanalizować działalność prowadzoną przez taką spółkę i dopiero po takiej dokładnej analizie podjąć decyzję o stosowaniu opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.
