W treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca pośród różnego rodzaju tzw. „innych źródeł dochodu” wymienia m. in. dochody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z treścią ust. 3 cytowanego przepisu wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym przed poniesieniem tych wydatków lub zgromadzeniem mienia, pochodzącym z przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. Oznacza to, w dużym skrócie, że jeżeli podatnik w danym roku wyda większą ilość pieniędzy niż w tym lub w poprzednich latach podatkowych zgłosił do opodatkowania (ewentualnie były to pieniądze wolne od podatku) to wartość wydatków pokrytych pieniędzmi z tych źródeł będzie opodatkowana, jako przychód nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach. Sposób opodatkowania jest w tym wypadku bardzo dotkliwy – stawka podatku wynosi bowiem 75% podstawy opodatkowania (podstawą opodatkowania z kolei jest wartość dokonanych wydatków lub zgromadzonego mienia).