Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 sierpnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 2619/11 stwierdził, że „Wyczerpująco przedstawiony stan faktyczny, o którym mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), to stan faktyczny w relacji do którego może zostać w ogóle wydana zgodna z prawem indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego, nie zaś interpretacja określonej treści.”

Orzeczenie to jednoznacznie pokazuje, że organy podatkowe wydając indywidualną interpretację nie powinny gromadzić tylko takich danych o stanie faktycznym, które pozwolą na wydanie interpretacji o treści pożądanej przez organ podatkowy. Zebrane informacje powinny po prostu pozwolić na ocenę stanu faktycznego i to nie tylko w taki sposób, w jaki oczekiwałby tego organ podatkowy.