Jeszcze raz o działalności innowacyjnej

wind-turbine-1149604__340

W poprzednim wpisie wskazałam na przykłady działalności, jaka może być uznana za działalność innowacyjną. W tym wpisie chciałabym przybliżyć nieco teorii na temat działalności innowacyjnej. Warto pokreślić, że poniższe rozważania dotyczące działalności innowacyjnej zaczerpnięte zostały z wytycznych Ministerstwa Finansów, które to wytyczne we wszystkich moich wpisach stanowią (póki co 😊) pewien punkt wyjścia do analizy nowych regulacji prawnych. Wytyczne mozna znaleźć https://www.podatki.gov.pl/media/5137/objaśnienia-podatkowe-z-15-lipca-2019-r-w-sprawie-ip-box.pdf

A zatem od czego MF zaczyna swoje rozważania dotyczące działalności innowacyjnej (twórczej) ? – oczywiście od słownika języka polskiego PWN. Słownik ten za działalność twórczą uważa zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność –  zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy –  mający na celu tworzenie, tworzyć –  powodować powstanie czegoś). Kolejno MF sięga również do doktryny prawa autorskiego, tam z kolei podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.”

Zatem, zdaniem MF, twórczość działalności badawczorozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Powoduje to, że nie tylko całkiem nowe rozwiązania czy urządzenia mogą być przedmiotem praw autorskich i co za tym idzie działalności badawczo – rozwojowej, ale również rozwiązania już istniejące, które zostały ulepszone, mogą być traktowane tak samo.  

MF wskazuje również pewne cechy, które muszą zostać spełnione, by można było mówić o tym, że dany produkt może być przedmiotem prawa autorskiego (czyli utworem w rozumieniu prawa autorskiego), a mianowicie:

  • musi on być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;
  • musi mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;
  • musi mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Wszystkie te uwagi to nieco teorii niezbędnej przy stosowaniu ulg na działalność innowacyjną. Ważne by o tym pamiętać bo wszystkie te informacje z pewnością pomogą odpowiednio przygotować dokumenty, które będą miały znaczenie dla prawidłowego skorzystania z ulgi podatkowej.

Gdyby ktoś szukał dodatkowych materiałów dotyczących działalności innowacyjnej, warto również odesłać do podręcznika, którym bardzo często posługuje się MF w swoich wytycznych dotyczących działalności innowacyjnej – OECD, Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, https://portalstatystyczny.pl/2018/09/24/podrecznik-frascati-2015

Podziel się:

Dodaj komentarz